Krakowska Akademia Administracja Publiczna 2006/2007

Marzenka

USTAWA z dnia 23 kwietnia 1964 r.
KODEKS CYWILNY
(wyciąg)

Art. 8. § 1. Każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną.

Art. 10. § 1. Pełnoletnim jest, kto ukończył lat osiemnaście.
§ 2. Przez zawarcie małżeństwa małoletni uzyskuje pełnoletność. Nie traci jej w razie unieważnienia małżeństwa.

Art. 11. Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności.

Art. 12. Nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu, oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie.

Art. 221.Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

Art. 33. Osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną.

Art. 331. § 1. Do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych.
§ 2. Jeżeli przepis odrębny nie stanowi inaczej, za zobowiązania jednostki, o której mowa w § 1, odpowiedzialność subsydiarną ponoszą jej członkowie; odpowiedzialność ta powstaje z chwilą, gdy jednostka organizacyjna stała się niewypłacalna.

Art. 34. Skarb Państwa jest w stosunkach cywilnoprawnych podmiotem praw i obowiązków, które dotyczą mienia państwowego nie należącego do innych państwowych osób prawnych.

Art. 35. Powstanie, ustrój i ustanie osób prawnych określają właściwe przepisy; w wypadkach i w zakresie w przepisach tych przewidzianych organizację i sposób działania osoby prawnej reguluje także jej statut.

Art. 37. § 1 Jednostka organizacyjna uzyskuje osobowość prawną z chwilą jej wpisu do właściwego rejestru, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
§ 2. Rodzaje rejestrów oraz ich organizację i sposób prowadzenia regulują odrębne przepisy.

Art. 38. Osoba prawna działa przez swoje organy w sposób przewidziany w ustawie i w opartym na niej statucie.

Art. 41. Jeżeli ustawa lub oparty na niej statut nie stanowi inaczej, siedzibą osoby prawnej jest miejscowość, w której ma siedzibę jej organ zarządzający.

DZIAŁ III. PRZEDSIĘBIORCY I ICH OZNACZENIA

Art. 431. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.

Art. 432. § 1. Przedsiębiorca działa pod firmą.
§ 2. Firmę ujawnia się we właściwym rejestrze, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

Art. 433. § 1. Firma przedsiębiorcy powinna się odróżniać dostatecznie od firm innych przedsiębiorców prowadzących działalność na tym samym rynku.
§ 2. Firma nie może wprowadzać w błąd, w szczególności co do osoby przedsiębiorcy, przedmiotu działalności przedsiębiorcy, miejsca działalności, źródeł zaopatrzenia.

Art. 434. Firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych.

Art. 435. § 1. Firmą osoby prawnej jest jej nazwa.
§ 2. Firma zawiera określenie formy prawnej osoby prawnej, które może być podane w skrócie, a ponadto może wskazywać na przedmiot działalności, siedzibę tej osoby oraz inne określenia dowolnie obrane.
§ 3. Firma osoby prawnej może zawierać nazwisko lub pseudonim osoby fizycznej, jeżeli służy to ukazaniu związków tej osoby z powstaniem lub działalnością przedsiębiorcy. Umieszczenie w firmie nazwiska albo pseudonimu osoby fizycznej wymaga pisemnej zgody tej osoby, a w razie jej śmierci - zgody jej małżonka i dzieci.
§ 4. Przedsiębiorca może posługiwać się skrótem firmy. Przepis art. 432 § 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 436. Firma oddziału osoby prawnej zawiera pełną nazwę tej osoby oraz określenie "oddział" ze wskazaniem miejscowości, w której oddział ma siedzibę.

Art. 437. Zmiana firmy wymaga ujawnienia w rejestrze. W razie przekształcenia osoby prawnej można zachować jej dotychczasową firmę z wyjątkiem określenia wskazującego formę prawną osoby prawnej, jeżeli uległa ona zmianie. To samo dotyczy przekształcenia spółki osobowej.

Art. 438. § 1. W przypadku utraty członkostwa przez wspólnika, którego nazwisko było umieszczone w firmie, spółka może zachować w swej firmie nazwisko byłego wspólnika tylko za wyrażoną na piśmie jego zgodą, a w razie jego śmierci - za zgodą jego małżonka i dzieci.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w wypadku kontynuowania działalności gospodarczej osoby fizycznej przez inną osobę fizyczną będącą jej następcą prawnym.
§ 3. Kto nabywa przedsiębiorstwo, może je nadal prowadzić pod dotychczasową nazwą. Powinien jednak umieścić dodatek wskazujący firmę lub nazwisko nabywcy, chyba że strony postanowiły inaczej.

Art. 439. § 1. Firma nie może być zbyta.
§ 2. Przedsiębiorca może upoważnić innego przedsiębiorcę do korzystania ze swej firmy, jeżeli nie wprowadza to w błąd.

Art. 4310. Przedsiębiorca, którego prawo do firmy zostało zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać usunięcia jego skutków, złożenia oświadczenia lub oświadczeń w odpowiedniej treści i formie, naprawienia na zasadach ogólnych szkody majątkowej lub wydania korzyści uzyskanej przez osobę, która dopuściła się naruszenia.

Reglamentacja działalności gospodarczej

1. Informacje ogólne

Zasada wolności działalności gospodarczej wyrażona w art. 20 Konstytucji oznacza, że w tej działalności to co nie jest zabronione ustawą, jest dozwolone. Ustawowe ograniczenia wspomnianej wolności musza być uzasadnione ważnym interesem publicznym.
Przykładami reglamentacji działalności gospodarczej są:
1) Koncesje
2) Zezwolenia
3) Działalność regulowana

Powyższe ograniczenia swobody działalności gospodarczej wynikają z ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r., nr 155, poz. 1095 ze zm.) i nie są zamkniętym katalogiem obowiązków uzyskania przyzwolenia władzy na podjęcia i prowadzenie omawianej działalności. Ustawy szczególne przewidują bowiem różnie nazwane decyzje administracyjne (pozwolenia, przyzwolenia, licencje, zgody), które co prawda nie są objęte zakresem ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, jednakże mają istotny wpływ na podejmowanie i wykonywanie tej działalności a zatem ograniczają swobodę działalności gospodarczej.

2. Koncesje

Koncesja to decyzja administracyjna, która przyzwala na prowadzenie działalności gospodarczej w przedmiocie objętym tzw. monopolem państwowym. Oznacza to możliwość podjęcia tej działalności gospodarczej, która z zasady jest wykonywana przez Państwo. Zakres przedmiotowy koncesjonowania działalności gospodarczej jest wyczerpująco wskazany w art.46 u.s.d.g., a jego poszerzenie wymaga zmiany cytowanej ustawy (nie powinna być zmieniona ustawą szczególną). Niemniej jednak to w ustawach szczególnych są uregulowane zasady i tryb udzielania koncesji przez organy koncesyjne .
Koncesja jest wydawana na czas oznaczony od 5 do 50 lat, chyba że przedsiębiorca ubiegający się o udzielenie koncesji wnioskuje o czas krótszy. Koncesja jest decyzją uznaniową a to oznacza, że organ koncesyjny może udzielić, zmienić lub cofnąć koncesję na podstawie subiektywnych kryteriów wartościowania obowiązującego prawa .
Przedsiębiorca może również ubiegać się o przyrzeczenie wydania koncesji, czyli o tzw. „promesę”. Oznacza ona, że w przypadku spełnienia wszystkich warunków w niej określonych przedsiębiorca uzyska koncesję.

Uzyskania koncesji wymaga m.in.:

a) Transport lotniczy oraz wykonywanie innych usług lotniczych – organ koncesyjny: Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego (patrz też pkt 3 lit. j)
b) Rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych – organ koncesyjny: Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji
c) Ochrona osób i mienia – organ koncesyjny: Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
d) Wytwarzanie, przetwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucja i
obrót paliwami i energią– organ koncesyjny: Prezes Urzędu Regulacji Energetyki
e) Wytwarzanie i obrót materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym– organ koncesyjny: Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
f) Poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin, wydobywanie kopalin ze złóż, bezzbiornikowe magazynowanie substancji oraz składowanie odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych – organ koncesyjny: minister właściwy do spraw środowiska

3. Zezwolenia

Podobnie jak w przypadku koncesji, ustawodawca wymaga uzyskania od kompetentnych władz decyzji zezwalających na prowadzenie określonych kategorii działalności gospodarczej wskazanych w ustawach. Zakres przedmiotowy tej reglamentacji określony jest w art.75 u.s.d.g. ale nie jest to katalog zamknięty. Zezwolenie (oprócz odmiennej nazwy) nie różnią się wiele od innych form reglamentacji.

Uzyskania zezwolenia wymaga m.in.:
a) Detaliczna sprzedaż napojów alkoholowych – wójt, burmistrz, prezydent miasta
b) Hurtowa sprzedaż napojów alkoholowych – marszałek województwa dla alkoholi do 18%; pow. 18% minister właściwy ds. gospodarki
c) Produkcja i dystrybucja tablic rejestracyjnych do pojazdów samochodowych – wojewoda
d) Prowadzenie giełdy papierów wartościowych i rynku pozagiełdowego – Komisja Papierów Wartościowych i Giełd
e) Podejmowanie i wykonywanie działalności bankowej – Komisja Nadzoru Bankowego
f) Usługi kurierskie i niektóre usługi pocztowe o charakterze powszechnym – Prezes Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty
g) Działalność w zakresie wytwarzania środków żywienia zwierząt – powiatowy lekarz weterynarii
h) Wykonywanie rybołówstwa morskiego – minister właściwy ds. rolnictwa
i) Wykonywanie działalności ubezpieczeniowej – Urząd Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych
j) Założenie i prowadzenie lotniska – Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego
k) Działalność funduszu inwestycyjnego - Komisja Papierów Wartościowych i Giełd

4. Działalność regulowana

W odróżnieniu od dwóch omówionych form ograniczania działalności gospodarczej, podjęcie działalności regulowanej nie wymaga wcześniejszego uzyskania stosownej decyzji ale złożenia oświadczenia, przed właściwym organem prowadzącym rejestr działalności regulowanej, o spełnieniu wszystkich wymogów niezbędnych do podjęcia działalności regulowanej. Wpisu do rejestru dokonuje się na wniosek przedsiębiorcy oraz po złożeniu przez niego oświadczenia o spełnieniu warunków wymaganych do wykonywania tej działalności. Wpis ten ma charakter deklaratoryjny. O tym czy konkretna działalność gospodarcza jest regulowana decydują przepisy ustawy.

Dokonanie wpisu do rejestru działalności regulowanej wymaga m.in.:
a) Usługi detektywistyczne – minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania wnioskującego, lub jego siedzibę
b) Konfekcjonowanie i obrót środkami ochrony roślin – minister właściwy do spraw rolnictwa
c) Organizacja wyścigów konnych – Prezes Polskiego Klubu Wyścigów Konnych
d) Prowadzenie przedsiębiorstwa składowego minister właściwy do spraw gospodarki (lub rolnictwa)
e) Prowadzenie indywidualnej i grupowej praktyki lekarskiej – właściwa okręgowa izba lekarska
f) Wyrób i rozlew wyrobów winiarskich – minister właściwy do spraw rynków rolnych
g) Przechowywanie dokumentacji osobowej i płacowej pracodawców – właściwy marszałek województwa
h) Organizowanie imprez turystycznych i pośredniczenie na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych – właściwy marszałek województwa (UWAGA! Firmy pośredniczące w zawieraniu umów o usługę turystyczną, zazwyczaj działają na zasadzie umowy agencyjnej, zatem nie wpisuje się ich do rejestru działalności regulowanej)
i) Wykonywanie pozostałej działalności pocztowej, niewymagającej uzyskania zezwolenia - Prezes Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty (Uwaga! Wykonywanie działalności pocztowej w zakresie przyjmowania, przemieszczania i doręczania przesyłek z korespondencją lub przesyłek dla ociemniałych wymaga zezwolenia)

USTAWA
z dnia 20 sierpnia 1997 r.
o Krajowym Rejestrze Sądowym.
(tekst jednolity)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. 1. Tworzy się Krajowy Rejestr Sądowy, zwany dalej "Rejestrem".
2. Rejestr składa się z:
1) rejestru przedsiębiorców,
2) rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej,
3) rejestru dłużników niewypłacalnych.
Art. 2. 1. Rejestr prowadzą w systemie informatycznym sądy rejonowe (sądy gospodarcze), obejmujące swoją właściwością obszar województwa lub jego część, zwane dalej "sądami rejestrowymi".
2. Gminy, jako zadania zlecone, wykonują czynności związane z prowadzeniem Rejestru, polegające na zapewnieniu zainteresowanym:
1) wglądu do Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD),
2) urzędowych formularzy wniosków wymaganych ustawą umożliwiających rejestrację spółek jawnych.
3) dostępu do informacji o wysokości opłat, sposobie ich uiszczania oraz o właściwości miejscowej sądów rejestrowych.
3. (1) Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób wykonywania czynności, o których mowa w ust. 2, oraz sposób współpracy sądów rejestrowych i wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) w tych sprawach, w szczególności wskazując sposób postępowania i przekazywania przez sądy rejestrowe niezbędnych informacji, mając na względzie ułatwienie dostępu do Rejestru.
Art. 3. Rejestr obejmuje podmioty, na które przepisy ustaw nakładają obowiązek uzyskania wpisu do tego Rejestru.
Art. 4. 1. Minister Sprawiedliwości utworzy Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego, zwaną dalej "Centralną Informacją", z oddziałami przy sądach rejestrowych.
2. Zadaniem Centralnej Informacji jest:
1) utworzenie i eksploatacja połączeń Rejestru w systemie informatycznym,
2) prowadzenie zbioru informacji Rejestru,
3) udzielanie informacji z Rejestru,
4) przekazywanie z urzędu organom samorządu gminnego, właściwym według miejsca zamieszkania (siedziby) przedsiębiorcy, danych z Rejestru o wpisaniu przedsiębiorcy i jego wykreśleniu wraz z adresem i przedmiotem jego działalności, w terminie 7 dni od dnia wprowadzenia tych danych do Rejestru.
3. Centralna Informacja wydaje odpisy, wyciągi i zaświadczenia z Rejestru, które mają moc dokumentów wydawanych przez sąd.
4. Centralna Informacja pobiera opłaty za udzielanie informacji oraz wydawanie odpisów, wyciągów lub zaświadczeń z Rejestru.
4a. (2) Centralna Informacja bezpłatnie udostępnia, w szczególności w ogólnodostępnych sieciach informatycznych, informacje o organizacjach, określonych w art. 3 ust. 2 i podmiotach wymienionych w art. 3 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873).
5. Z dochodów uzyskanych z opłat, o których mowa w ust. 4, tworzy się środek specjalny Ministerstwa Sprawiedliwości, który przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania sądów powszechnych, a w szczególności na koszty ich działalności podstawowej oraz zakupy inwestycyjne.
Art. 5. Skarb Państwa oraz instytucje państwowe, których zadanie nie polega na prowadzeniu działalności gospodarczej, nie ponoszą opłat, o których mowa w art. 4 ust. 4.
Art. 6. Minister Sprawiedliwości określa:
1) w drodze rozporządzenia ustrój i organizację Centralnej Informacji oraz szczegółowe zasady udzielania informacji z Rejestru,
2) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych(3), w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za udzielanie informacji oraz wydawanie odpisów, wyciągów i zaświadczeń z Rejestru,
3) w drodze zarządzenia, sposób i tryb przekazywania przez sądy rejestrowe danych rejestrowych do Centralnej Informacji.
Art. 7. Do postępowania przed sądami rejestrowymi stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Art. 8. 1. Rejestr jest jawny.
2. Każdy ma prawo dostępu do danych zawartych w Rejestrze za pośrednictwem Centralnej Informacji.
3. Każdy ma prawo otrzymać poświadczone odpisy, wyciągi i zaświadczenia o danych zawartych w Rejestrze.
Rozdział 2
Rejestr przedsiębiorców
Art. 36. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do następujących podmiotów:
1) uchylony
2) spółek jawnych,
3) spółek partnerskich,
4) spółek komandytowych,
5) spółek komandytowo-akcyjnych,
6) spółek z ograniczoną odpowiedzialnością,
7) spółek akcyjnych,
Cool

spółdzielni,
9) przedsiębiorstw państwowych,
10) jednostek badawczo-rozwojowych,
11) przedsiębiorców określonych w przepisach o zasadach prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne, zwane dalej "przedsiębiorstwami zagranicznymi",
12) towarzystw ubezpieczeń wzajemnych,
13) innych osób prawnych, jeżeli wykonują działalność gospodarczą i podlegają obowiązkowi wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2,
14) oddziałów przedsiębiorców zagranicznych działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
15) głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń.
Art. 37. Dane dotyczące poszczególnych przedsiębiorców wpisanych do rejestru przedsiębiorców umieszcza się pod numerem przeznaczonym dla danego podmiotu w sześciu działach tego rejestru.
Art. 38. W dziale 1 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się następujące dane:
1) dla każdego podmiotu:
a) nazwę lub firmę pod którą działa,
b) oznaczenie jego formy prawnej,
c) jego siedzibę i adres,
d) jeżeli podmiot wpisany do rejestru przedsiębiorców posiada oddziały - także ich siedziby i adresy,
e) oznaczenie jego poprzedniego numeru rejestru sądowego lub numeru w ewidencji działalności gospodarczej,
f) jeżeli podmiot wpisany do rejestru przedsiębiorców utworzony został w wyniku przekształcenia lub podziału innego podmiotu albo połączenia innych podmiotów, zamieszcza się w tym rejestrze wzmiankę o sposobie powstania podmiotu, a także oznaczenia poprzednich numerów rejestru. Jeżeli podmiot wpisany do rejestru przedsiębiorców utworzony został w wyniku koncentracji innych podmiotów, zamieszcza się w tym rejestrze także oznaczenie poprzednich numerów tego rejestru oraz numer i datę decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o zgodzie na dokonanie koncentracji, wydanej zgodnie z przepisami o ochronie konkurencji i konsumentów,
g) wzmiankę o wykonywaniu działalności gospodarczej z innymi podmiotami na podstawie umowy spółki cywilnej,
2) w przypadku osoby fizycznej - informacje o pozostawaniu w związku małżeńskim, zawarciu małżeńskiej umowy majątkowej, ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, zaznaczenie ograniczenia jej zdolności do czynności prawnych, o ile takie istnieje,
3) w przypadku podmiotu niebędącego osobą fizyczną - informacje o statucie lub umowie, wzmiankę o ich zmianie, okres, na który podmiot został utworzony, oraz jego numer REGON,
4) w przypadku spółki jawnej:
a) oznaczenie wspólników spółki jawnej, zgodnie z art. 35,
b) informacje o jej wspólnikach, zgodnie z pkt 2,
5) w przypadku spółki partnerskiej:
a) oznaczenie partnerów, zgodnie z art. 35,
b) informacje o partnerach, zgodnie z pkt 2,
c) w przypadku partnerów ponoszących odpowiedzialność zgodnie z art. 95 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037) - zaznaczenie tej okoliczności,
6) w przypadku spółki komandytowej:
a) oznaczenie wspólników spółki komandytowej, zgodnie z art. 35,
b) informacje o jej wspólnikach, zgodnie z pkt 2,
c) określenie, który ze wspólników jest komplementariuszem, a który komandytariuszem,
d) wysokość sumy komandytowej,
e) przedmiot wkładu każdego komandytariusza, z zaznaczeniem, w jakiej części został wniesiony, oraz zwroty wkładów choćby częściowe,
7) w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej:
a) oznaczenie komplementariuszy spółki komandytowo-akcyjnej, zgodnie z art. 35,
b) informacje o jej komplementariuszach, zgodnie z pkt 2,
c) wysokość kapitału zakładowego, liczbę i wartość nominalną akcji,
d) ilość akcji uprzywilejowanych i rodzaj uprzywilejowania,
e) (11) wzmiankę, jaka część kapitału zakładowego została opłacona,
f) jeżeli przy zawiązaniu spółki akcjonariusze wnoszą wkłady niepieniężne - zaznaczenie tej okoliczności, z podaniem wartości nominalnej objętych w zamian za nie akcji,
Cool

w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością:
a) wysokość kapitału zakładowego, a jeżeli wspólnicy wnoszą wkłady niepieniężne - zaznaczenie tej okoliczności, z podaniem wartości objętych w zamian za nie udziałów,
b) określenie, czy wspólnik może mieć jeden czy większą liczbę udziałów,
c) zgodnie z art. 35, oznaczenie wspólników posiadających samodzielnie lub łącznie z innymi co najmniej 10% kapitału zakładowego oraz ilość posiadanych przez tych wspólników udziałów i łączną ich wysokość,
d) jeżeli spółka ma tylko jednego wspólnika - wzmiankę, że jest on jedynym wspólnikiem spółki,
e) jeżeli umowa wskazuje pismo przeznaczone do ogłoszeń spółki - oznaczenie tego pisma,
9) w przypadku spółki akcyjnej:
a) wysokość kapitału zakładowego, liczbę i wartość nominalną akcji, (od 1 stycznia 2005 nowe brzmienie o treści: wysokość kapitału zakładowego, liczbę i wartość nominalną akcji, a jeżeli akcjonariusze wnoszą wkłady niepieniężne - zaznaczenie tej okoliczności, z podaniem wartości nominalnej objętych w zamian za nie akcji,)
b) wysokość kapitału docelowego, jeżeli statut to przewiduje, (od 1 stycznia 2005 nowe brzmienie o treści: wysokość kapitału docelowego, jeżeli statut to przewiduje i wzmiankę, czy zarząd jest upoważniony do emisji warrantów subskrypcyjnych,)
c) ilość akcji uprzywilejowanych i rodzaj uprzywilejowania,
d) (12) wzmiankę, jaka część kapitału zakładowego została opłacona,
e) jeżeli akcjonariusze wnoszą wkłady niepieniężne - zaznaczenie tej okolicznoœci, z podaniem wartości nominalnej objętych w zamian za nie akcji, , (od 1 stycznia 2005 nowe brzmienie o treści: wartość nominalną warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego,)
f) jeżeli statut wskazuje pismo przeznaczone do ogłoszeń spółki - oznaczenie tego pisma,
g) jeżeli statut przewiduje przyznanie uprawnień osobistych określonym akcjonariuszom lub tytuły uczestnictwa w dochodach lub majątku spółki niewynikających z akcji - zaznaczenie tych okoliczności,
h) w przypadku gdy spółka ma tylko jednego akcjonariusza - jego oznaczenie zgodnie z art. 35, a także wzmiankę, iż jest on jedynym akcjonariuszem spółki,
i) wzmiankę o uchwale o emisji obligacji zamiennych i akcji wydawanych za te obligacje; wzmiankę o prawie obligatariuszy do udziału w zysku,
10) w przypadku przedsiębiorstwa państwowego - organ założycielski,
11) w przypadku jednostki badawczo-rozwojowej - podmiot tworzący jednostkę,
12) w przypadku przedsiębiorstwa zagranicznego:
a) nazwisko i imiona osoby fizycznej lub określenie osoby prawnej, która uzyskała zezwolenie na prowadzenie tego przedsiębiorstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wraz z miejscem zamieszkania (siedzibą) i adresem tej osoby,
b) oznaczenie organu, który wydał zezwolenie na prowadzenie tego przedsiębiorstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz numer i datę tego zezwolenia,
13) w przypadku towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych - oznaczenie terytorialnego zasięgu działalności towarzystwa, oznaczenie działu ubezpieczeń objętego działalnością towarzystwa, wysokość kapitału zakładowego i zapasowego, wzmiankę dotyczącą uznania towarzystwa za małe towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych, wzmiankę o częściowym ograniczeniu lub cofnięciu zezwolenia na prowadzenie towarzystwa,
14) w przypadku oddziałów przedsiębiorców zagranicznych działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
a) oznaczenie przedsiębiorcy zagranicznego wraz z określeniem jego formy organizacyjno-prawnej,
b) siedzibę i adres przedsiębiorcy zagranicznego,
c) jeżeli przedsiębiorca zagraniczny istnieje lub wykonuje działalność na podstawie wpisu do rejestru - rejestr, w którym wpisany jest zagraniczny przedsiębiorca, wraz z numerem wpisu do rejestru oraz określeniem organu prowadzącego rejestr i przechowującego akta,
d) jeżeli przedsiębiorca zagraniczny nie podlega prawu jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej - określenie prawa państwa właściwego dla przedsiębiorcy,
15) w przypadku głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń:
a) oznaczenie zagranicznego zakładu ubezpieczeń wraz z określeniem jego formy organizacyjno-prawnej,
b) siedzibę i adres zagranicznego zakładu ubezpieczeń,
c) jeżeli zagraniczny zakład ubezpieczeń istnieje lub wykonuje działalność na podstawie wpisu do rejestru - rejestr, w którym wpisany jest zagraniczny zakład ubezpieczeń, wraz z numerem wpisu do rejestru oraz określeniem organu prowadzącego rejestr i przechowującego akta,
d) jeżeli zagraniczny zakład ubezpieczeń nie podlega prawu jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej - określenie prawa państwa właściwego dla zagranicznego zakładu ubezpieczeń.
Rozdział 3
Rejestr stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej
Art. 49. 1. Stowarzyszenia, inne organizacje społeczne i zawodowe, fundacje oraz publiczne zakłady opieki zdrowotnej podlegają obowiązkowi wpisu do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej, zgodnie z przepisami rozdziału 2, jeżeli przepisy poniższe nie stanowią inaczej.
2. (1 Cool

Wpisy do rejestru, o którym mowa w ust. 1, nie podlegają obowiązkowi ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, z wyjątkiem wpisów dotyczących ujawnienia informacji związanych wyłącznie ze statusem organizacji pożytku publicznego.
3. Przepisów art. 26 oraz art. 28-33 nie stosuje się.
4. (19) Jeżeli podmiot podlegający obowiązkowi wpisu do rejestru, o którym mowa w ust. 1, nie składa wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców, art. 19a ust. 1 i 2 nie stosuje się.
Art. 49a. (20) 1. Do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej wpisuje się także organizacje pożytku publicznego, jeżeli nie mają, z innego tytułu, obowiązku dokonania wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego po spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 20 lub 21 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
2. Z wpisem, o którym mowa w ust. 1, nie wiąże się nabycie osobowości prawnej przez taką organizację, a w dziale 1 rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej ujawnia się informację, że organizacja pożytku publicznego nie posiada osobowości prawnej.
3. W przypadku gdy organizacja pożytku publicznego przestała spełniać wymagania określone w art. 20 lub 21 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, sąd rejestrowy z urzędu wykreśla ją z rejestru.
Art. 50. Jeżeli podmiot wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 49 ust. 1, podejmuje działalność gospodarczą, podlega obowiązkowi wpisu także do rejestru przedsiębiorców, z wyjątkiem samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej i kolumny transportu sanitarnego.
Rozdział 4
Rejestr dłużników niewypłacalnych
Art. 55. Do rejestru dłużników niewypłacalnych wpisuje się z urzędu:
1) (27) osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą, jeżeli ogłoszono ich upadłość lub jeżeli wniosek o ogłoszenie ich upadłości został prawomocnie oddalony z tego powodu, że majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania albo umorzono prowadzoną przeciwko nim egzekucję sądową lub administracyjną z uwagi na fakt, iż z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych,
2) (2 Cool

wspólników ponoszących odpowiedzialność całym swoim majątkiem za zobowiązania spółki, z wyłączeniem komandytariuszy w spółce komandytowej, jeżeli ogłoszono jej upadłość lub jeżeli wniosek o ogłoszenie jej upadłości został prawomocnie oddalony z tego powodu, że majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania albo umorzono prowadzoną przeciwko nim egzekucję sądową lub administracyjną z uwagi na fakt, iż z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych,
3) dłużników, którzy zostali zobowiązani do wyjawienia majątku w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu egzekucyjnym,
4) (29) osoby, które przez sąd upadłościowy zostały pozbawione prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, reprezentanta lub pełnomocnika w spółce handlowej, przedsiębiorstwie państwowym lub spółdzielni.
Art. 56. Na wniosek wierzyciela posiadającego tytuł wykonawczy wystawiony przeciwko osobie fizycznej wpisuje się do rejestru dłużników niewypłacalnych dłużnika, który w terminie 30 dni od daty wezwania do spełnienia świadczenia nie zapłacił należności stwierdzonej tytułem wykonawczym.

Art. 57. 1. W rejestrze dłużników niewypłacalnych zamieszcza się następujące dane:
1) oznaczenie dłużnika, zgodnie z art. 35,
2) podstawę wpisu wraz z sygnaturą akt sprawy upadłościowej lub postępowania o wyjawienie majątku w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu egzekucyjnym; w sprawach dłużników, którzy nie zaspokoili wierzycieli - oznaczenie tytułu wykonawczego i wierzyciela oraz kwotę wierzytelności - w przypadku wierzytelności pieniężnych lub opis wierzytelności - w przypadku wierzytelności niepieniężnych; w przypadku wierzytelności solidarnych ujawnieniu w rejestrze podlega jedynie wierzyciel wnoszący o dokonanie wpisu z zaznaczeniem, że jest to wierzytelność wynikająca z zobowiązania solidarnego,
3) datę wpisu oraz datę złożenia wniosku o wpis, jeżeli wpisu dokonano na wniosek.
2. Jeżeli osoba, z różnych przyczyn, podlega obowiązkowi wpisu dwa lub więcej razy, dane, o których mowa w ust. 1, zamieszcza się osobno w przypadku każdego wpisu.

Dz.U.04.173.1807
Dz.U.07.155.1095
Dz.U.07.180.1280
Dz.U.08.141.888

USTAWA
z dnia 2 lipca 2004 r.

o swobodzie działalności gospodarczej
(tekst ujednolicony)

Rozdział 1
Przepisy ogólne

Art. 1.
Ustawa reguluje podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zadania organów administracji publicznej w tym zakresie.

Art. 2.
Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.
orzeczenia sądów

Art. 3.
Przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów.

Art. 4.
1. Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

2. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Art. 5.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) organ koncesyjny - organ administracji publicznej upoważniony na podstawie ustawy do udzielania, odmowy udzielania, zmiany i cofania koncesji;

2) osoba zagraniczna:
a) osobę fizyczną nieposiadającą obywatelstwa polskiego,
b) osobę prawną z siedzibą za granicą,
c) jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną posiadającą zdolność prawną, z siedzibą za granicą;

3) przedsiębiorca zagraniczny - osobę zagraniczną wykonującą działalność gospodarczą za granicą;

4) oddział - wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności;

5) działalność regulowana - działalność gospodarczą, której wykonywanie wymaga spełnienia szczególnych warunków, określonych przepisami prawa.

Art. 6.
1. Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa.

2. Organ administracji publicznej nie może żądać ani uzależnić swojej decyzji w sprawie podjęcia, wykonywania lub zakończenia działalności gospodarczej przez zainteresowaną osobę od spełnienia przez nią dodatkowych warunków, w szczególności przedłożenia dokumentów lub ujawnienia danych, nieprzewidzianych przepisami prawa.

Art. 7.
Państwo udziela przedsiębiorcom pomocy publicznej na zasadach i w formach określonych w odrębnych przepisach, z poszanowaniem zasad równości i konkurencji.

Art. 8.
1. Organy administracji publicznej wspierają rozwój przedsiębiorczości, tworząc korzystne warunki do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej, w szczególności wspierają mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców.

2. Organy administracji publicznej, które wdrażają programy pomocowe w rozumieniu przepisów o dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców, przekazują drogą elektroniczną informacje o warunkach i formach udzielanej pomocy ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, który je gromadzi i udostępnia na stronie internetowej.

3. Informacje, o których mowa w ust. 2, przekazywane są w terminie 30 dni od dnia ustanowienia programu pomocowego, nie później niż na 14 dni przed wyznaczonym terminem składania wniosków o udzielenie pomocy.

Art. 9.
Wykonując swoje zadania, w szczególności w zakresie nadzoru i kontroli, organy administracji publicznej działają wyłącznie na podstawie i w granicach prawa, z poszanowaniem uzasadnionych interesów przedsiębiorcy.

Art. 10.
1. Przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej, oraz składek na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne w jego indywidualnej sprawie.

2. Wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

3. Przedsiębiorca we wniosku o wydanie interpretacji jest obowiązany przedstawić stan faktyczny, lub zdarzenie przyszłe oraz własne stanowisko w sprawie.

4. Udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji, od której przysługuje odwołanie. Interpretacja zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska w sprawie, wraz z uzasadnieniem prawnym, oraz pouczeniem o prawie wniesienia środka zaskarżenia.

5. Wniosek o wydanie interpretacji podlega opłacie w wysokości 75 złotych, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W razie nieuiszczenia opłaty w terminie wniosek pozostawia się bez rozpatrzenia.

6. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji odrębnych stanów faktycznych, lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę o każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

7. Opłata, o której mowa w ust. 5 i 6, stanowi odpowiednio dochód budżetu państwa, Narodowego Funduszu Zdrowia, albo jednostki samorządu terytorialnego.

Art.10a.
1. Interpretację wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania przez organ administracji publicznej, lub państwową jednostkę organizacyjną kompletnego i opłaconego wniosku. W razie nie wydania interpretacji w wyżej określonym terminie uznaje się, że w dniu następującym po dniu, w którym upłynął termin wydania interpretacji, została wydana interpretacja stwierdzająca prawidłowość stanowiska przedsiębiorcy przedstawionego we wniosku.

2. Interpretacja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, jednakże przedsiębiorca nie może być obciążony jakimikolwiek daninami publicznymi, sankcjami administracyjnymi, finansowymi lub karnymi w zakresie, w jakim zastosował się do uzyskanej interpretacji.

3. Interpretacja jest wiążąca dla organów administracji publicznej właściwych dla przedsiębiorcy i może zostać zmieniona wyłącznie w drodze wznowienia postępowania. Nie zmienia się interpretacji, w wyniku której nastąpiły nieodwracalne skutki prawne.

4. Zasady i tryb udzielania interpretacji przepisów prawa podatkowego reguluje odrębna ustawa.

Art. 11.
1. Organy administracji publicznej są obowiązane do załatwiania spraw przedsiębiorców bez zbędnej zwłoki.

2. Organy administracji publicznej nie mogą odmówić przyjęcia pism i wniosków niekompletnych, ani żądać jakichkolwiek dokumentów, których konieczność przedstawienia lub złożenia nie wynika wprost z przepisu prawa.

3. Terminy i tryb uzupełniania pism i wniosków, o których mowa w ust. 2, oraz terminy załatwiania spraw wynikających z tych pism i wniosków określają odrębne przepisy.

Art. 12.
Wykonując swe zadania, organy administracji publicznej współdziałają z organizacjami pracodawców, organizacjami pracowników, organizacjami przedsiębiorców oraz samorządami zawodowymi i gospodarczymi.

Art. 13.
1. Osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz osoby zagraniczne z państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

1a. Przedsiębiorcy z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz przedsiębiorcy z państw które zawarły ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi umowy regulujące swobodę świadczenia usług mogą czasowo świadczyć usługi na zasadach określonych odpowiednia w przepisach Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz.U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2) albo w przepisach tych umów, bez konieczności uzyskiwania wpisu do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14.

2. Obywatele innych państw niż wymienione w ust. 1, którzy:
1) posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej:
a) zezwolenie na osiedlenie się,
b) zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich,
c) zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt 7, 13, 14 lub 16 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694 oraz z 2007 r. Nr 120, poz. 818 i Nr 165, poz. 1170),
d) zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielony, przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przebywającemu na tym terytorium w celu połączenia z rodziną, członkowi rodziny w rozumieniu art. 53 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, osób, o których mowa w lit. a, b i e,
e) status uchodźcy,
f) Zgodę na pobyt tolerowany,
g) zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony i pozostają w związku małżeńskim, zawartym z obywatelem polskim zamieszkałym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2) korzystają w Rzeczypospolitej Polskiej z ochrony czasowej,

3) są członkami rodzin w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043 oraz z 2007 r. Nr 120, poz. 818), dołączającymi do obywateli państw, o których mowa w ust. 1, lub przebywającymi z nimi
- mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

3. Osoby zagraniczne inne niż wymienione w ust. 1 i 2 mają prawo do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej wyłącznie w formie spółki: komandytowej, komandytowo-akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej, a także do przystępowania do takich spółek oraz obejmowania bądź nabywania ich udziałów lub akcji, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.

4. Członek rodziny, w rozumieniu art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, osób zagranicznych, do których odnoszą się umowy międzynarodowe, o których mowa w ust. 3, posiadający zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, może podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach, jak te osoby zagraniczne.

5. Członek rodziny w rozumieniu art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach – posiadający zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, udzielone w związku z przebywaniem na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub przebywaniem na tym terytorium w celu połączenia z rodziną – cudzoziemców, którzy posiadają zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony i wykonują działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej dokonanego na zasadzie wzajemności, może podejmować i wykonywać działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak ci cudzoziemcy.
Rozdział 2
Zasady podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej

Art. 14.
1. Przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo do Ewidencji Działalności Gospodarczej, zwanej dalej "ewidencją". Spółka kapitałowa w organizacji może podjąć działalność gospodarczą przed uzyskaniem wpisu do rejestru przedsiębiorców.

2. Wpisowi do ewidencji podlegają przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi. Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają odrębne przepisy.

Art. 14a.
1. Przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy.

2. W przypadku wykonywania działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej zawieszenie jest skuteczne pod warunkiem jej zawieszenia przez wszystkich wspólników.

3. W okresie zawieszenia przedsiębiorca nie może prowadzić działalności gospodarczej i osiągnąć przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem z ust. 4
4. W okresie zawieszenia przedsiębiorca:

1) ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania i zabezpieczenia przychodów;

2) ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;

3) ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;

4) ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem;

5) wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;

6) ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;

7) może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.

Art. 15.
Na zasadach określonych w ustawie podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej może wiązać się dodatkowo z obowiązkiem uzyskania przez przedsiębiorcę koncesji albo wpisu do rejestru działalności regulowanej, z zastrzeżeniem art. 75.

Art. 16.
1. Przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji jest obowiązany umieszczać w oświadczeniach pisemnych, skierowanych w zakresie swojej działalności do oznaczonych osób i organów, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz posługiwać się tym numerem w obrocie prawnym i gospodarczym.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie uchybia obowiązkom określonym w przepisach szczególnych.
3. Identyfikacja przedsiębiorcy w poszczególnych urzędowych rejestrach następuje na podstawie numeru identyfikacji podatkowej (NIP).

Art. 17.
Przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą na zasadach uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów.

Art. 18.
Przedsiębiorca jest obowiązany spełniać określone przepisami prawa warunki wykonywania działalności gospodarczej, w szczególności dotyczące ochrony przed zagrożeniem życia, zdrowia ludzkiego i moralności publicznej, a także ochrony środowiska.

Art. 19.
Jeżeli przepisy szczególne nakładają obowiązek posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych przy wykonywaniu określonego rodzaju działalności gospodarczej, przedsiębiorca jest obowiązany zapewnić, aby czynności w ramach działalności gospodarczej były wykonywane bezpośrednio przez osobę legitymującą się posiadaniem takich uprawnień zawodowych.

Art. 20.
1. Przedsiębiorca wprowadzający towar do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany do zamieszczenia na towarze, jego opakowaniu, etykiecie instrukcji, lub dostarczenia w inny, zwyczajowo przyjęty sposób, pisemnych informacji w języku polskim zawierających:

1) określających firmę przedsiębiorcy i jego adres;

2) umożliwiający identyfikację towaru.

2. Przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy towarów, w stosunku do których odrębne przepisy szczegółowo regulują obowiązki w zakresie oznakowania

3. Przepis ust. 1 nie dotyczy środków spożywczych w rozumieniu Rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Układ ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności, Dz. Urz. UE L 31 z 1.2.2002, str. 463 i n.

Art. 21.
Jeżeli przedsiębiorca oferuje towary lub usługi w sprzedaży bezpośredniej lub sprzedaży na odległość za pośrednictwem środków masowego przekazu, sieci teleinformatycznych lub druków bezadresowych, jest on obowiązany do podania w ofercie co najmniej następujących danych:

1) firmy przedsiębiorcy;

2) numeru identyfikacji podatkowej (NIP);

3) siedziby i adresu przedsiębiorcy.

Art. 22.

1. Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

2. Przedsiębiorca będący członkiem spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej może realizować obowiązek określony w ust. 1 za pośrednictwem rachunku w tej spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej.

3. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wykonywania i pośrednictwa w realizowaniu przekazów pieniężnych w obrocie zagranicznym stosuje odpowiednio przepisy art. 63g i art. 111 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.1)).

Rozdział 3
Ewidencja Działalności Gospodarczej

Art. 23.
1. Ewidencję prowadzi gmina właściwa dla miejsca zamieszkania przedsiębiorcy, jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej. Miejscem zamieszkania jest miejscowość, w której przebywa przedsiębiorca z zamiarem stałego pobytu.

2. Dla zachowujących miejsce stałego pobytu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) obywateli polskich,

2) obywateli państw, o których mowa w art. 13 ust. 1,

3) obywateli państw, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy międzynarodowe, o których mowa w art. 13 ust. 3
- podejmujących działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, właściwość miejscową gminy dla celów ewidencyjnych określa się według głównego miejsca wykonywania tej działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Organem ewidencyjnym jest wójt, burmistrz, prezydent miasta.

4. Ewidencję prowadzi się w systemie informatycznym.

Art. 24.
1. Ewidencja jest jawna.

2. Każdy ma prawo dostępu do danych zawartych w ewidencji i do przeglądania akt ewidencyjnych przedsiębiorcy wpisanego do ewidencji.

3. Domniemywa się, że dane wpisane do ewidencji są prawdziwe. Jeżeli dane wpisano do ewidencji niezgodnie ze zgłoszeniem przedsiębiorcy lub bez tego zgłoszenia, przedsiębiorca ten nie może zasłaniać się wobec osoby trzeciej działającej w dobrej wierze zarzutem, że dane te nie są prawdziwe, jeżeli zaniedbał wystąpić niezwłocznie z wnioskiem o sprostowanie, uzupełnienie lub wykreślenie wpisu.

Art. 25.
1. Dla przedsiębiorcy wpisanego do ewidencji prowadzi się akta ewidencyjne obejmujące w szczególności dokumenty stanowiące podstawę wpisu.

2. Jeżeli przepis szczególny nakazuje zgłoszenie określonych danych organowi ewidencyjnemu lub wpisanie ich do ewidencji, a dane te nie podlegają według przepisów ustawy wpisowi do ewidencji, dokumenty zawierające te dane składa się do akt ewidencyjnych.

Art. 26.
1. Wpis do ewidencji jest dokonywany na wniosek, chyba że przepis szczególny przewiduje wpis z urzędu.

2. Wpisem do ewidencji jest również wykreślenie albo zmiana wpisu.

Art. 27.
1. Wniosek o wpis do ewidencji składa się na formularzu zgodnym z określonym wzorem urzędowym, o którym mowa w art. 43 pkt 1. Składając wniosek, wnioskodawca uiszcza opłatę.
2. Wniosek o dokonanie wpisu do ewidencji zawiera:
1) firmę przedsiębiorcy oraz jego numer PESEL, o ile taki posiada;

2) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile taki posiada;

3) oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu, adres do doręczeń przedsiębiorcy oraz adres, pod którym jest wykonywana działalność gospodarcza, a jeżeli przedsiębiorca wykonuje działalność poza miejscem zamieszkania - adres głównego miejsca wykonywania działalności i oddziału, jeżeli został utworzony;

4) określenie przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD);

5) informacje o istnieniu lub ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej;

6) informacje o umowie spółki cywilnej, jeżeli taka została zawarta;

7) dane stałego pełnomocnika, uprawnionego do prowadzenia spraw przedsiębiorcy, o ile przedsiębiorca udzielił takiego pełnomocnictwa.

3. Gdy wniosek nie zawiera danych, o których mowa w ust. 2, lub jest nieopłacony, organ ewidencyjny niezwłocznie wzywa do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

4. W przypadku gdy przedsiębiorca nie posiada numeru PESEL, składa do akt ewidencyjnych poświadczoną przez upoważnionego pracownika urzędu gminy kopię paszportu albo innego dokumentu potwierdzającego jego tożsamość i obywatelstwo.

5. Wniosek o wpis do ewidencji może być wysłany listem poleconym. W tym przypadku własnoręczność podpisu wnioskodawcy powinna być poświadczona przez notariusza.

Art. 27a.
1. Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następuje na wniosek przedsiębiorcy złożony na piśmie właściwemu organowi ewidencyjnemu, a w przypadku przedsiębiorców podlegających obowiązkowemu wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego – właściwemu sądowi rejestrowemu

2. Okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej rozpoczyna się od dnia złożenia wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej i trwa do dnia złożenia wniosku o wpis informacji i wznowieniu działalności gospodarczej.

3. W stosunku do zobowiązań o charakterze publicznoprawnym zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej wywiera skutki prawne od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przedsiębiorca złożył wniosek o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej do ostatniego dnia miesiąca, w którym przedsiębiorca złożył wniosek o wpis informacji o wznowieniu działalności gospodarczej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Art. 27b.
1. Wniosek o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej, w którym mowa w art. 27a, złożony organowi ewidencyjnemu, powinien zawierać dane wymienione w art. 27 ust. 2 pkt 1-3 i 7 oraz oświadczenie przedsiębiorcy o niezatrudnianiu pracowników.

2. Przepisy art. 27 ust. 5 zdanie 1 stosuje się odpowiednio.

3. Zgłaszanie informacji o zwieszeniu wykonywania działalności gospodarczej oraz o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej w przypadku przedsiębiorców podlegających obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego następuje na podstawie przepisów o Krajowym Rejestrze Sądowym.

Art. 28.
1. Wniosek o wpis do ewidencji podlega opłacie w wysokości 100 złotych, a jeżeli wniosek dotyczy zmiany wpisu opłata wynosi 50 złotych. Pobrane opłaty stanowią dochód budżetu gminy prowadzącej ewidencję.

2. Wnioski, o których mowa w art. 24 ust. 3 i w art. 27a ust. 1 oraz wniosek o wykreślenie z ewidencji są zwolnione z opłat.

3. Rada gminy może określić niższe stawki opłaty albo wprowadzić zwolnienie od opłat, uwzględniając w szczególności rodzaj wykonywanej działalności.

Art. 29.
1. Organ ewidencyjny wydaje decyzję o wpisie.

2. Decyzję o wpisie do ewidencji wydaje się niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia wpływu wniosku, z zastrzeżeniem art. 27 ust. 3.

3. Decyzja o wpisie zawiera:
1) firmę przedsiębiorcy oraz jego numer PESEL, o ile taki posiada;

2) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile taki posiada;

3) oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu do doręczeń przedsiębiorcy, adres, pod którym jest wykonywana działalność gospodarcza, a jeżeli przedsiębiorca wykonuje działalność poza miejscem zamieszkania - adres głównego miejsca wykonywania działalności i oddziału, jeżeli został utworzony;
4) przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD);

5) o skutkach zaniedbania ujawnienia w ewidencji zmian określonych w art. 139 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.2)).

4. Decyzja o wpisie zawiera również dane, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5-15, jeżeli wpis ich dotyczy.

5. Decyzja o wpisie do ewidencji podlega natychmiastowemu wykonaniu, z wyjątkiem decyzji o wykreśleniu przedsiębiorcy z ewidencji.

Art. 30.
1. Wpisowi do ewidencji podlegają:
1) firma przedsiębiorcy;

2) numer identyfikacji podatkowej (NIP);

3) oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu do doręczeń przedsiębiorcy, adres, pod którym jest wykonywana działalność gospodarcza, a jeżeli przedsiębiorca wykonuje działalność poza miejscem zamieszkania - adres głównego miejsca wykonywania działalności i oddziału, jeżeli został utworzony;
4) określenie przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD);

5) informacje o istnieniu lub ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej;

6) informacje o ograniczeniu lub utracie zdolności do czynności prawnych;

7) informacje o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu, o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika, zmianie postanowienia o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu na postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika, umorzeniu i zakończeniu tego postępowania;

7a) informacje o zawieszeniu oraz wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej

Cool

informacje o wszczęciu postępowania naprawczego;

9) informacje o udzieleniu, zmianie i cofnięciu koncesji;

10) informacje o stwierdzeniu wygaśnięcia koncesji, jeżeli przepisy ustaw odrębnych przewidują wydanie takiej decyzji;

11) informacje o wpisie do rejestru działalności regulowanej oraz o wykreśleniu z rejestru;

12) informacje o uzyskaniu zezwolenia lub licencji i ich cofnięciu;

13) informacje o umowie spółki cywilnej, jeżeli taka została zawarta;
14) dane stałego pełnomocnika, uprawnionego do prowadzenia spraw przedsiębiorcy, o ile przedsiębiorca udzielił takiego pełnomocnictwa;

15) informacja o ustanowieniu kuratora.

2. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 6, 7, 9-12 i 15, podlegają wpisowi z urzędu.

Art. 31.
1. Wpis do ewidencji polega na wprowadzeniu do systemu informatycznego danych zawartych w decyzji niezwłocznie po jej wydaniu. Wpis jest dokonany z chwilą zamieszczenia danych w ewidencji.

2. W przypadku wydania decyzji o wykreśleniu przedsiębiorcy z ewidencji, wpis następuje w chwili, gdy decyzja stanie się ostateczna.

Art. 31a.
1. Wpis do ewidencji informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej polega na wprowadzeniu do systemu informatycznego danych zawartych w informacji, których mowa w art. 27b. Wpis jest dokonany z chwilą zamieszczenia danych w ewidencji.
2. Wpis do ewidencji informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej następuje poprzez wykreślenie z systemu informatycznego informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej. Wpis jest dokonany z chwilą wykreślenia danych z ewidencji.

Art. 32.
Organ ewidencyjny wydaje decyzję o odmowie wpisu, gdy:
1) wniosek dotyczy działalności nieobjętej przepisami ustawy;

2) wniosek został złożony przez osobę nieuprawnioną;

3) orzeczono zakaz wykonywania określonej we wniosku działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę.

Art. 33.
1. Przedsiębiorca jest obowiązany złożyć wniosek o:
1) zmianę wpisu - w terminie 7 dni od dnia zmiany danych, o których mowa w art. 27 ust. 2, powstałej po dniu dokonania wpisu do ewidencji;
2) wykreślenie - w terminie 7 dni od dnia trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej.

2. Do wniosku w sprawie zmian i wykreślenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 27.

3. Zmiana miejsca zamieszkania przedsiębiorcy podlega wpisowi przez organ ewidencyjny, który był właściwy przed zmianą. Po dokonaniu zmiany wpisu organ ewidencyjny przekazuje niezwłocznie decyzję o wpisie do organu właściwego ze względu na nowe miejsce zamieszkania wraz z aktami ewidencyjnymi.

4. Przepisy ust. 3 stosuje się odpowiednio do zmiany głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej w przypadku osób, o których mowa w art. 23 ust. 2.

Art. 34.
Sąd rejonowy - sąd gospodarczy przesyła niezwłocznie właściwemu organowi ewidencyjnemu odpis postanowienia o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu, o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika, zmianie postanowienia o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu na postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika, umorzeniu postępowania upadłościowego oraz o zakończeniu postępowania upadłościowego.

Art. 35.
1. Organ koncesyjny przesyła niezwłocznie właściwemu organowi ewidencyjnemu odpis ostatecznej decyzji o udzieleniu, zmianie i cofnięciu koncesji, a także decyzję o stwierdzeniu wygaśnięcia koncesji, jeżeli przepis szczególny przewiduje wydanie takiej decyzji.

2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do zezwoleń i licencji, o których mowa w art. 75.

Art. 36.
Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej, po dokonaniu wpisu oraz po wydaniu decyzji o wykreśleniu wpisu przedsiębiorcy, przesyła właściwemu organowi ewidencyjnemu zaświadczenie o dokonaniu wpisu lub decyzję o wykreśleniu.

Art. 37.
1. Dane zawarte w ewidencji nie mogą być z niej usunięte, chyba że ustawa stanowi inaczej.

2. Wpis do ewidencji podlega wykreśleniu z urzędu w przypadku:
1) gdy prawomocnie orzeczono zakaz wykonywania określonej we wpisie działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę;

2) wpisania do rejestru przedsiębiorców spółki handlowej powstałej z przekształcenia spółki cywilnej, w zakresie działalności wpisanej do rejestru przedsiębiorców;

3) stwierdzenia trwałego zaprzestania wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej;

4) niezłożenia wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej po upływie okresu 24 miesięcy od dnia złożenia wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej, po uprzednim pisemnym wezwaniu i wyznaczeniu dodatkowego trzydziestodniowego terminu na złożenie wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej.

3. Wpis do ewidencji podlega wykreśleniu, także w przypadku gdy organ ewidencyjny dokonał go z naruszeniem prawa. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu administracyjnym dotyczące wznowienia postępowania albo stwierdzenia nieważności decyzji.

4. Wykreślenie w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, następuje z chwilą otrzymania przez organ ewidencyjny informacji o wpisaniu przedsiębiorcy do rejestru przedsiębiorców, przekazanej przez Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego, na podstawie przepisów o Krajowym Rejestrze Sądowym.

Art. 38.
1. Organ ewidencyjny może wykreślić z urzędu wpis zawierający dane niezgodne z rzeczywistym stanem rzeczy, po uprzednim wezwaniu przedsiębiorcy do złożenia oświadczenia w terminie 7 dni.

2. Organ ewidencyjny z urzędu sprostuje wpis zawierający oczywiste błędy lub niezgodności z treścią decyzji.

Art. 39.
1. Organ ewidencyjny jest obowiązany do przekazania, w tym drogą elektroniczną, w terminie 7 dni od dnia wydania decyzji, informacji o wykreśleniu przedsiębiorcy z ewidencji właściwemu ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania przedsiębiorcy – urzędowi statystycznemu, naczelnikowi urzędu skarbowego oraz oddziałowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, właściwemu ze względu na miejsce wykonywania działalności gospodarczej
2. Do informacji o zawieszeniu albo wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej ust. 1 stosuje się odpowiednio.

3. Informacja zawiera dane, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 2-3

Art. 40.
1. Wniosek o wpis do ewidencji może być złożony w formie elektronicznej. Wniosek składany w formie elektronicznej powinien zawierać dane w ustalonym formacie elektronicznym, zawarte we wzorze urzędowym, o którym mowa w art. 43 pkt 1, oraz powinien być opatrzony bezpiecznym podpisem elektronicznym znakowanym czasem, weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, przy zachowaniu zasad przewidzianych w przepisach o podpisie elektronicznym.

2. W sposób określony w ust. 1 może być wniesiony również wniosek, o którym mowa w art. 44.

3. Minister właściwy do spraw informatyzacji po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania dla systemu teleinformatycznego,

2) warunki, jakim powinny odpowiadać elektroniczne nośniki informatyczne oraz środki komunikacji elektronicznej, na których wnioski mogą być wnoszone,

3) tryb odtwarzania danych zawartych we wnioskach oraz sposób ich przechowywania i zabezpieczania
- uwzględniając potrzebę zapewnienia integralności danych zawartych we wniosku, a także możliwości automatycznego przenoszenia ich do ewidencji.

Art. 41.
1. Tworzy się Centralną Informację o Działalności Gospodarczej, zwaną dalej "Centralną Informacją", z oddziałami przy organach ewidencyjnych.

2. Centralną Informację prowadzi minister właściwy do spraw gospodarki.

3. Zadaniem Centralnej Informacji jest:
1) prowadzenie zbioru informacji o danych zawartych w ewidencji;

2) udzielanie z ewidencji informacji o wpisie;

3) wydawanie zaświadczeń o treści wpisów w ewidencji.

Art. 42.
1. Każdy ma prawo otrzymać zaświadczenie o treści wpisu w ewidencji lub informację o wpisie.

2. Zaświadczenia wydają oraz udzielają pisemnych informacji oddziały, o których mowa w art. 41 ust. 1.

3. Wydanie zaświadczenia oraz udzielenie pisemnej informacji podlega opłacie.

4. Opłata, o której mowa w ust. 3, stanowi dochód budżetu państwa.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 3, biorąc pod uwagę uzasadnione koszty wydawania zaświadczeń i udzielania pisemnych informacji.

Art. 43.
Minister właściwy do spraw gospodarki po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór urzędowy, sposób i miejsce udostępniania formularzy wniosków o wpis do ewidencji, uwzględniając warunki powszechnej dostępności formularzy oraz uwzględniając prowadzenie ewidencji w systemie informatycznym;

2) szczegółową treść wpisów, uwzględniając treść wniosku i zakres wpisów dokonywanych z urzędu;

3) organizację oraz szczegółowy sposób prowadzenia Centralnej Informacji oraz ewidencji, uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawnego obiegu informacji oraz zakres danych objętych wpisem do ewidencji;

4)

matek222

uwazajcie jak to drukujecie, bo meteriał w tym ptemacie powiela sie z tym co dał na forum Pan z cwiczen... (MaG)